طبیعت به ما می آموزد که زیبایی یعنی مطابقت ظرف و مظروف و هر ظرفی به نسبتی که به این تطابق نایل آمد یعنی به میزانی که در آنچه هست با آنچه که باید باشد قرابت بیشتری برقرار کرد، زیباتر است.
رازی که هر کس بدان دست یافت، می تواند چیزی مفید، زیبا، زنده و بی زمان بسازد.